Η κατάρρευση των προπαγανδιστικών μύθων του ΣΥΡΙΖΑ στην υπόθεση της Κύπρου

1. Διαστρέβλωσε τη στάση της ελληνικής κυβέρνησης σε όλες τις φάσεις.

Εγκάλεσε την ελληνική κυβέρνηση γιατί δήθεν δεν στήριξε την Κύπρο, ενώ είναι γνωστό ότι η Ελλάδα κράτησε στο eurogroup την ίδια στάση με την πολιτική ηγεσία της Κύπρου. Παρέβλεψε ότι η πολιτική ηγεσία της Κύπρου ήταν αυτή που έπαιρνε τις αποφάσεις και η Ελληνική Κυβέρνηση, ως όφειλε, ακολουθούσε.

Εγκάλεσε την Ελληνική Κυβέρνηση γιατί δήθεν αρνήθηκε χρηματική υποστήριξη 2 δις ευρώ προς την Κύπρο από τον ΕLA , όταν η εφαρμογή μιας τέτοιας πρότασης είναι τεχνικά ανέφικτη.

2. Επιχείρησε να λειτουργήσει καθοδηγητικά προς την ηγεσία της Κύπρου.

Αντιμετώπισε την Κυπριακή Δημοκρατία σαν να μην είναι ανεξάρτητο κράτος, με πολιτική ηγεσία που αντιπροσωπεύει τα συμφέροντα του κυπριακού λαού. Επιχείρησε να υπερβεί αυτή την ηγεσία και να λειτουργήσει καθοδηγητικά.

3. Ενέταξε την υπόθεση της Κύπρου στη δική του πολιτική στρατηγική.

Ενέπλεξε την υπόθεση της Κύπρου στην δική του πολιτική στρατηγική. Μη υπολογίζοντας την κρισιμότητα των στιγμών και το μέγεθος του ζητήματος επιχείρησε να επωφεληθεί στο πεδίο του κομματικού ανταγωνισμού της Ελλάδας, προωθώντας τη σύγκρουση με όρους εσωτερικής πολιτικής σκοπιμότητας. Επιδίωξε την όξυνση της αντιπαράθεσης, στη βάση της γραμμής του για μη συμφωνία με την τρόικα και τους εταίρους, χωρίς να υπολογίζει τους κινδύνους για την Κύπρο.

4. Μπέρδεψε τη τακτική με την στρατηγική, αδιαφορώντας για τον κίνδυνο χρεοκοπίας.

Ενώ οι χειρισμοί του θέματος εκτός από τις θέσεις στρατηγικού χαρακτήρα απαιτούσαν επιτακτικά και άμεσες λύσεις, περιορίστηκε στη ζύμωση των πρώτων ωσάν να ήταν πραγματική πολιτική πρόταση στη συγκεκριμένη φάση της διαπραγμάτευσης. Αν βεβαίως η Κύπρος τις ακολουθούσε θα παρέμενε στο όχι στην απόφαση του eurogroup χωρίς άλλη εναλλακτική πρόταση, δηλαδή θα χρεοκοπούσε.

Υποτίμησε πλήρως το θέμα του συσχετισμού δυνάμεων, των συμμαχιών σε ευρωπαϊκό επίπεδο και τα όρια διαπραγματεύσεις που έχει ένα κράτος όταν είναι υπό την απειλή χρεοκοπίας. Προέτρεψε στην πράξη για λύσεις εκτός ευρωπαϊκού πλαισίου αδιαφορώντας για την έλλειψη σοβαρών και αξιόπιστων εναλλακτικών λύσεων και τον γεωπολιτικό παράγοντα.

5. Όξυνε την πολιτική αντιπαράθεση χωρίς ευθύνη.

Με περισσή ευκολία προσπάθησε να οξύνει την πολιτική αντιπαράθεση εντός των δύο χωρών αγνοώντας την κρισιμότητα των στιγμών, τοποθετούμενος αφοριστικά και με ένταση, χωρίς κανένα αίσθημα ευθύνης παρά μόνο με κίνητρο κομματικά οφέλη.

6. Συμπεριφέρθηκε επικοινωνιακά και δόμησε τη στάση του στο θυμικό.

Επέδειξε ανεπίτρεπτη βιασύνη, για πολιτική δύναμη που φιλοδοξεί να ασκήσει μάλιστα την κυβερνητική εξουσία, τοποθετούμενος χωρίς να γνωρίζει ή να προτείνει εναλλακτικά σενάρια. Δόμησε τη στάση του στο θυμικό, χαϊδεύοντας αυτιά, παραγνωρίζοντας τις σημαντικές παραμέτρους του κυπριακού ζητήματος και συσκοτίζοντας τις διαφορές του κυπριακού ζητήματος με το ελληνικό.

7. Υποτίμησε πλήρως το θέμα της προστασίας των καταθέσεων έως 100.000 ευρώ

Στο πλαίσιο της λογικής της γενικευμένης καταγγελίας και της μη αναζήτησης εναλλακτικών προτάσεων αδιαφόρησε για το αίτημα τροποποίησης της απόφασης με στόχο την προστασία των καταθέσεων έως 100.000 ευρώ. Αντίθετα με την πρακτική του ΣΥΡΙΖΑ η κινητοποίηση σε πανευρωπαϊκό επίπεδο επέβαλε τη διόρθωση του ιστορικού λάθους και ανανέωσε με ρητό , κατηγορηματικό τρόπο την ευρωπαϊκή εγγύηση των καταθέσεων.

8. Διαστρέβλωσε το όχι των Κυπρίων σε όλη τη διαδικασία των διαπραγματεύσεων

Παρουσίασε την απόφαση των Κυπρίων ως θέση συναφή με τη δική του πρόταση για καταγγελία του μνημονίου, ενώ η απόφαση του Κοινοβουλίου αφορούσε την αναζήτηση άλλου δρόμου για την εξεύρεση των 5,8 δις από ίδιους πόρους και όχι βέβαια την άρνηση ενός μνημονίου που εξάλλου είχε ήδη ψηφιστεί. Παρουσίασε το συμβιβασμό των Κυπρίων ως έλλειψη πολιτικού θάρρους και όχι ως αντικειμενική ανάγκη μετά το αδιέξοδο που προέκυψε στην εξεύρεση εναλλακτικών λύσεων.

9. Παρουσίασε το ναυάγιο της πολιτικής του ως αδιάλλακτη αγωνιστική δράση.

Όταν αναδείχθηκε το ανεδαφικό και το αδιέξοδο της προτεινόμενης εκ μέρους του πολιτικής στρατηγικής προσέφυγε στη μετάθεση του θέματος. Τόνισε την σημασία των αγώνων ανεξαρτήτως από το περιεχόμενο με το οποίο διεξάγονται. Παρουσίασε οποιονδήποτε άλλο δρόμο πέραν του δικού του ως δρόμο υποταγής. Επιχειρώντας να κρύψει το ναυάγιο της πολιτικής του αποποιήθηκε το ρόλο του ως πολιτικό κόμμα που έχει ευθύνη για την αποτελεσματικότητα της πολιτικής που προτείνει.

10. Θύμωσε όταν δεν του βγήκε το σενάριο και στράφηκε κατά πάντων.

Όταν κατέρρευσαν παταγωδώς μέσα σε λίγα 24ωρα οι προπαγανδιστικοί μύθοι του και αποκαλύφτηκε το αδιέξοδο των προτάσεων του, θύμωσε και αποκάλεσε γκάνγκστερ τους εταίρους δια στόματος του προέδρου του, εταίρους με τους οποίους διεκδικεί να επαναδιαπραγματευθεί.

Κατηγόρησε πάλι την κυβέρνηση ως υποτακτική , που δεν διαπραγματεύεται, την στιγμή που η τραγική περιπέτεια των Κυπρίων απέδειξε την αξία πού έχει η παραμονή της Ελλάδας και της Κύπρου στην ευρωζώνη και τη σημασία που έχει η συγκρότηση της κυβέρνησης εθνικής ευθύνης και η πολιτική σταθερότητα.

11. Έδειξε το πνεύμα των συμμαχιών του με βαθιά συντηρητικές δυνάμεις

Συνέπτυξε συμμαχία με τους Ανεξάρτητους Έλληνες και τον πρόεδρό τους. Με ένα κόμμα βαθιά συντηρητικό και δεξιό που φλερτάρει με την ατζέντα της Χ.Α και εκφέρει έναν απολύτως πατριδοκάπηλο πολιτικό λόγο.